PKR Hickup - Rakyat Worry

Many had called up to ask what happen to PKR. Even, when I enjoyed my Sunday walk at Bukit Kiara, friends had stopped by to ask me about the situation in PKR. They worried that the "turmoil" in PKR may cause the failure of 2 parties system; which its growing agressively since #308 .

It shows that the rakyat are concern, although they are not the decision makers, to decide for the future of Pakatan Rakyat and PKR in specific. One may say, the real workers (means political workers) are only 6 to 10% of the whole memberships.

Many people wants change. So does the leaders in PKR. Difference in opinions and thought cost the sparkle mungling about the various position in the party. Hisham. Rais mentioned that PKR had yet to secure the truth democracy in Malaysia. I tend to agree with him. There is no such thing fairness and justice, yet equal in politics.

Accordingly, only 8 to 10% are willing to construct the democracy roadpath. The rest is not committed. What about the other 90%, then? I guess most of them follow the old list. My opinion, there is no such thing called "clean" in politics. Its only happened there is power struggle. Naturally, I said the,y do what must, not what want

Moreover, the constructive demand for new leadership is not happened now. Its trickering about the Zaid and his influence, and perhaps there is something not right, More so, it marks the initial pundering of the arena.

The Zaid Magnima

Not long ago that most people have acknowledged that Zaid Ibrahim had injected strong and convincing additive to Pakatan Rakyat - the Opposition Front that may one day drive in the PutraJaya.

Most people then, Zaid will help to create the positive elements in there; such that he was appointed as the candidate to run in the By Election of Hulu Selangor Parliamentary Seat. Everything went on towards the tone of supporting him because of his personality and opinions. Looks good, when there was statement that make sense to evacuate the sense of justice and fairplay in the judiciary and political stage.

Come this guy, by the name of Zaid, whom he had fought and disagree with the Abdullah Badawi lead BN Government then, and hence opt to resign from the cabinet as minister; Zaid played down a fanstastic, sour and spicy road show to create a new sentiment and new flagship. Then it sailed to the Pakatan Rakyat and parked at PKR jetty. The leader of PKR ponded in and hugged in without considering the consequence now. Indeed, PKR needed that to increase its bargaining power; whilst attempted to fill up the vacum then. The whole exercise is political power reengineering. Zaid chose to join PKR and PKR leader wanted him because they had "common enemies" rather. Zaid was then appointed Chief de Mission to set up the Pakatan Rakyat - registration as political party....hence this move on well until recently.....because of the party election....

Siding the possibility of difference in opinion and objective, both had found there were lots of unsatisfied scene. Applying the norm of working together, the spirit of non conversion of bad and down side of both parties were not reviewed properly. Less people except few senior politicians, had determined to visual the objective "To Putrajaya"; should review the possible down play by it. Massing with the situation, PKR leader chose to let the 'event control him' then 'to control the event'. This cause the set back now and then.

Then, when Zaid announced to join PKR, he mentioned that he joined because he can contribute to upheld the justice and fairplay...........

And recently, Zaid quit because of political downplay..........!!!!!!!
one may read over the article from Malaysiakini : http://malaysiakini.com/news/148677

And who know, one day he might join another party again and again ......
My opinion, both Zaid and PKR leader were not wrong, and they failed to charge a positive "qi" because, they were making efforts and expecting each other to perform what expected but "failed". Both side experienced what not expected now. Its just because of putting of wrong effort at the wrong place and wrong timing with the wrong people around.

Perhaps, I think Zaid and PKR must learn "I-Ching", the art of life and change. They must choose the right moment and right people , and speak the right tone, perform right body languate; and the right behaviour, and most importantly the right timing......hahahahahahahha

道德经 第 8 章 - 上善若水 - 再解

上善若水。水善利万物而不争，处众人之所恶，故几于道 。居善地，心善渊，与善仁，言善信，政善治，事善能，动善时。夫唯 不争，故无忧。

此章细 述老子以 水 来比喻道。他说水能够造福万物，而自己则不争权夺利。它处于众人所不喜欢的环境及所讨厌的地方。

居善地：在谋事时，选择据集及居住的地方时，必定要方向正确，地理位置良好及环境适中。

心善渊：我们得要修心养性 ，把心情调到如清水一般的境况。心水之清则能把事物看得更加透澈，而这也是 “无”的状态。

与善仁：在此时，我们可要找适当的人来从事工作。当做决定时，选择的人应当实事求是，以仁为本。这时我们就从中 “有”的情景。

言善信： 在工作过程当中，领导们必须得到员工及下属们的尊敬与服从。他们也要得到其他机关的负责人的认同；也得到供应商青睬及银行的信用。最重要的，他们也必须得到他们的上司的支持及关注。诚如所言，领导们若以诚实及正确的心态去处理事件，那么他们将会得到良好的效益。

政善治：善于行事的人是不会留下垢事及手尾。谨慎的人说话时不会留下垢话让别人批评。精于术数的人是会备有周详的计划及完善的谋略。善于谋事者都不会浪费时间做那些无谓之事。在现今的社会里，政善治 是 全面品质管理(total quality management) 的同义词。

事善能：在从事工作时，领导们必须要了解员工们的个别能力，从而把各个员工分被配到各有所长的岗位。他们自己本身也从事他们的强项。一个优良管理的单位通常都会把它的员工们训练成全面的知工。

动善时：在谋事时，能够把握正确的时空，就能掌握着主导权。时空是时间于空间。精于术数的人都能够准确的预测事情发生来龙去脉。他们都会聚其所能，选择 一个最适合的时间去引动其适当的空间。有心的人都会选择对他们最有利的时间去处理他们的问题。

总的来说，在这章里，老子所表达的心法是当人们在谋事时做到 “不争”的情况时就会 “无忧 ”即那是没有忧虑的境界。所以当我们谋事时，必须要找到一个良好的据集地，一个能让我们发挥最大潜能的所在地，一个能得到最佳经济效益的地方。

这当中，成功的谋事者都 必须拥有清水般的心境，以仁待人的心态，以诚为信的处事方向，全面品管的管理制度，能为匹配的人力资源管理方式 以及 审时度势 的 空间掌握本能。 那么，谋事者就能够到达没有竟争者的境界 – 那是 “不争”的情况。

此时，谋事者就会“无忧”, 意即当谋事者把竟争对手远远的抛在后头而谋事者又冲陷到另外一个更高的境界时，他们就不会忧虑到对手的竟争。而那时，谋事者只会面对着 “自争”的境界。

所以，优秀的谋事者会把自己的心情调理到如同 “水”这样的完善。

2010年 - 产业价格飙升的来龙去脉

雪隆的某些社区 的产业价格 平均上升了30% （年对比）。有几个主要的原因遭成如此。

自从308 过后，雪州新政府停止随便拨地。前朝政府的随意及贱价变卖土地遭成了过多的屋业发展项目。这使到市场面对"供过于求"，开发商则为了销售额就展开了削价战。一轮削价战后，有些开发商因价格卖的太低，就想办法减低成本（这包括偷工减料）。有些无法逞下去者被逼中止项目。2008年后，这些停顿的项目逐步复工，使得市场的信心又回复起来。这是第一点。



民联政府作出重大的决策，而不再随意拨地。而且大臣也宣怖某些旧社区将会被重建，以便得到更好的经济效益。这无形中又抬高这些旧社区周边的产业，使到产业价格以骨排般上升。这是第二点。



2008-2010年是雪隆产业开发的转折点。以前的开发点是从薄利多销且注重价格便宜，现在的方式则着重于卖点 ，的品味及销售策略。现在的产业越贵就越好卖。这是第三点。



民联的地方政府议员由各成员党及NGO组成。他们都比较注重环保，也不会给于商家及产业开发商们的方便，也不因金钱的诱惑而给于超指标的批问。 2008年过后的批文都活现着人文社交的产业开发提案。这无形中提高了产业的价位。这是第四点。



另外，这几年建筑材料的价格不断上升。这使到建筑成本上升。很自然的产业的价格也随着上升。又加上有很多经验丰富的外劳已经被遣送回国，而遭成有经验的劳工短缺。开发商得要付更高的成本去应付这些联邦政府的的不利民正策。这又把产业价格推高。这是第五点。



308过后（2008-2009），当时因政局还不稳定，投资者排徊在产业投资而不敢进场。当一决已经稍为稳定时，投资者在2010年则再度大手笔的进场。这也使到今年的价格突然的上升来。这是第六点。



尽管雪隆的产业价格比起其他州高，但如果比较其他国家的大城市，还是相对的便宜。这意味着还有上升的空间。这造成外国的地产商都先后陆续进驻吉隆玻（尤其是KLCC一带的产业）。这也引起链锁反应，吉隆坡周边地带的社区都飚升起来。这是第七点。



雪隆的土地已经出现短缺现象，所以目前所开发的项目多数是高楼共寓单位。 而平房的新项目又 “少至又少”。无形中现有的平房成为了抢手货 （尤其是八打零社区一带）。这造成现有平房的转手价飞快的上升。这是第八点



目前的联邦政府对这城市的陆路交通运输都着重于汽车。因为其它交通设施（如LRT, KTM) 都不发达，人们只有在吉隆坡附近一带居住。这也形成了很大很大的的需求量。新的社区已经开发到连接其它周边市镇如万绕，加央，务垃港，巴生，加埔等等。政府的欠缺及不先进的公共交通设施开发，遭成了这些市镇的房屋价格也上升起来。 这是第九点。



另外一点最重要的是，马来西亚还是一个新兴国家。其中，人口的结构还是偏向于年轻的一群。其中，年龄少于45 岁者超越70%。而且从人口已经达到 三千万。每年雪隆的人口面对以6% 的平均率在增长着。可以想像到，房屋的需求量是非常逼决 （尤其是雪隆一带）。中央政府根本没有去想办法去解决如此严重的问题。它们把这些问题丢会给州政府。面对这些问题，州政府只能用土地来换取较便宜的廉价民房，以供给低收入的一群。其实，联邦政府必需要拨款，而州政府则拨地，由私人界去开发。这些措施在之前没有做到。这使到房屋需求量只升不跌。这也造成了各种社会的问题。



房屋价格问题是永远跑在大市的前面。如果联邦政府只在喊口号，而没有真正的以实事求是，且把房屋的问题丢给其它团体，雪隆将来会面对更加多不必要的社会问题。可以想像到的，我们的下一代将面对超贵的房价。城市的人将会成为房屋的奴隶，他们将会把超过一半的收入作为房屋的开销，到时吉隆坡将拥有众多的城市现代奴隶；这可是一个很恐怖的时代。而这个时代已经开始了，呜乎唉哉！！！！！！！！

试解 - 道德经第 38 章 - 后段

道德经第 38 章的后半段：“夫礼者，忠信之薄，而乱之首。”

[换句话说，当不以仁义之心而以礼相让的心态去为人民谋求福利时，
那么它会得不到人民的支持，也得不到其党员们的忠效 。
它们也失去别人所给于的信心 与 信赖，而这也是叛乱的开始]

马华没有以仁义之心去处理 华社的问题，而以礼让之心去对待它的巫统老大。
最终也失去民心。

愿大家以马华的失策作为我们的借镜。
我想民联各成员党及其党员之间都会有各种不同形式的争吵。
这种争论和争议都是很真。
马华的方式则以礼貌至上（就表面上是很好，里面则另怀鬼胎）

比起国阵，民联成员党的党员们都相对比较自律，和蔼，
不摆架子，以仁制仁，以义对态，私底下则以礼相待对方。
我相信根据这样的情景下去，民联将会取代国阵，问鼎中央！！！！！！

上德与下德

道德经第38张有写：“上德不德，是以有德。下德不失德，是以无德。” “德” 继之于“道"。“德”有“上德” 及“下德”之分。

"上德”是内在的，实质的，无形的，自然的。这种费形式主义的“德” 其实是真真的大“德” ，“上德” 纯粹素朴，虚无自然，至诚不妄，无心作为者。

“下德”是外在的，表面的，形式上的东西。“下德”是有意作为，故意彰示其德，做了好事只怕别人不知道。“下德”处处显示为很有“德”，其实还算不上“德”。
...
国阵，在很多时候都故意喧耀，无中生有，表面上做到“和蔼”及
“礼让”，实则言而无信。 国阵已经失去了其主体，没了目标，基础已无，忠信已薄。
他们唯有以钱财至上作为他们的唯一斗争目标。

反之，民联则应以顶天立地的心智， 摄取其厚实，弃其薄华，
惩奸除暴，济困扶危，顺天应人，出于自然；
那么，这国家才有希望，人民方能安居乐业。
哈哈哈阿哈

上善若水

道德经 第8章：“上善若水，水善利万物而不争。处众人之所恶，故几于道。居善地，心善渊，与善仁，言善信， 政善治，事善能，动善时。夫唯不争，故无忧。”

此章以水喻道，也说明进道之人所应具备的品格。水之体性，不于他争， 水善养万物，只问耕耘，不问收获。
人心总是由私心杂念，七情六欲之烦恼，而水静则清澈葚然，无色透明。。。。。

叛逆的年代

在这个叛逆的年代，我们应该以开明的思路去处理一切问题。
我们已经不能再走回头路。
很多时候，人们在向往国家会对你好。
我说，这国家只是给我们空间。
而至于是否好坏，宽窄，公平与否，已经不需要再去理论。
...现在要讲的是实事求是，比如说，各方在处理八打灵华小的校地时而官方迟迟不批示。
我说，这国家从来就没有容纳华小存在的空间。
因为华文教育不是国家教育政策的主体。
就因为这样的思路，马来官员们从来都不把华小看在眼里。
就连民联的大多数马来领袖们也对华文教育没有好感。

华小从而就成为政治的玩意儿。华裔子弟要学习华文的原因是要把根留住。
还好，这国家没有阻止但也没有鼓励华裔子弟学华文。
这好比国家政体间的孤儿。华人的心态是多么的失望。
这种失望也令国阵的华裔政党失去了支持。民联从华裔的失望中得到空前的胜利。
但如果，民联领袖们不珍惜这种机遇，那么他们最终也会被淘汰。

Biofuel - The critical alternative to fossil fuel

When we look at the basket of imported items, it’s surprise that refined fossil fuel stands as the highest imported items. Now, it is imperatively important to ensure reduction of import; such that the way forward to increase the GDP growth. Mind our way, we still prop up import tax on imported cars for local cars - Proton and Perodua to enjoy positive growth. Then, in another extent, it reduces gasoline/dieseline price through subsidy. Provision of subsidy reduces the gasoline price. Thus, more people can afford to own cars. It means more people depend on fossil fuel for its transport facility.
There was no means to improve the public aggressively. We establish the argument – that the federal government has never built any railway line since 1957. Instead, the road transport system had been improved extensively. North-South Expressway that links Johor Bahru South Expressway that links Johor Bahru at south side to Bukit Kayu Hitam , Kedah up north. Ring road within Klang Valley (surrounding the city of Kuala Lumpur) has been developed via privatization.
The government’s impending plan has created linkage to the utilization of biofuel. There was attempted means to use alternative fuel. Shorting the stage of using palm oil is the best alternative. However, no means has been demonstrated to replace the use of fossil fuel. Instead, it has planned to seek the outburst of palm oil industry. Always, the move to embark it on a ‘large scale’ basis were dampened by the lower sales price of fossil fuel.
Unless the mandatory policy be imposed, the usage of biofuel could not spell the business viability. Private sector would only support it should there be not viable. The government has to step in to make it viable – by providing incentive, tax deduction, subsidy, etc. Brazil shows a good example and we may be able to adopt the use of sugar cane – produce ethanol via molar.
In 1974, feuding by sudden surge of petroleum price, it fumbled the world economy. Brazil could not be escaped then. It depended heavily on imported fossil fuel. Brazil experienced negative GDP growth. It was due to the huge increase in import. Then, the central government of Brazil started to embark plans to reduce the dependence of fossil fuel. The tropical weather had prepared an added advantage – massive sugar cane plantation. Initially, ethanol from molar was then mixed with gasoline, such as E85 (85% gasoline 15% ethanol). Now, it is 85%ethanol and 15%gasoline. Sources has mentioned they use 100% ethanol.
Today, Brazil is free from fossil fuel dependence. Brazil recorded GDP growth of more than 10% in 2009. In 1st quarter 2010, Brazil is behind China and India for recording the third highest GDP growth in the world. The ethanol fuel policy plays the critical role. The Brazil experience demonstrates a significant motivation for the latter country to adhere with. And, it’s especially motional on the tropical countries – South Asian countries, Central African countries and Central American countries.
Naturally, Malaysia is within the category. However, it produces more palm oil then. There is plan to produce biofuel – mixture of diesel and palm oil. There is no plan on large scale plantation of sugar cane.

Thailand has started to plant sugar cane on a large scale basis, attempting to produce ethanol E85 by year 2011. The ethanol plant is ready for production by end 2010. I strongly recommend Malaysia to follow the footstep of Brazil. We should plan for 20years, formalizing the replacement and alternative biofuel – to benefit economically and more importantly its’ rather environmental friendly.
hahahahhahahahahahaha


enclosed also the website of wikipedia to account the success storey of ethanol fuel in Brazil……
Ethanol fuel in Brazil - Wikipedia, the free encyclopedia
en.wikipedia.org
Brazil is the world's second largest producer of ethanol fuel and the world's largest exporter. Together, Brazil and the United States lead the industrial production of ethanol fuel, accounting together…...

Pembangunan SJKC di Daerah Petaling

Sebuah SMS telah diterima pada malam Khamis yang lalu. Yang menghantarnya adalah Lee daripada Gabungan Lembaga Sekolah-Sekolah Rendah Cina Daerah Petaling. Rungutannya terhadap Kerajaan Negeri kerana tiada apa pendekatan & tindakan terhadap permohonan mereka untuk mendapatkan tanah sekolah bagi mendirikan sekolah-sekolah rendah yang baru di Daerah Petaling.

Sejumlah 8 bidang tanah telah dikenalpasti. Kesemuanya adalah tanah rezab sekolah yang diserahbalik oleh pemaju semasa pembangunan dibuat i.e. di Puchong Permai, Jalil Height, Kinrara 5, Ara Damansara, Kota Damansara, Bukit Rahman Putra, SPK Shah Alam dan Damansara Damai.

Adalah didapati bahawa Daerah Petaling mempunyai 20 buah sekolah rendah Cina. Sekolah-sekolah ini mencatat bilangan murid yang ramai di seluruh Malaysia. Ia mempunyai seramai 45000 orang. Jadi, purata bilangan murid adalah 2250 orang/sekolah!!!!!!

Difahamkan bahawa, terdapat 6 buah sekolah yang mencatat jumlah bilangan murid yang melebihi 3000 orang. SJKC Yak Chee di Bt 6 Puchong, telah mencatat seramai 4000orang.

Oleh kerana ketidakpastian samada sekolah baru didirikan, kebanyakan sekolah-sekolah ini telah mula membina blok bangunan tambahan bagi menampung lebih ramai murid-murid. Bayangkan, sekolah-sekolah ini akan mencatat lebih 4000-5000 orang murid dalam masa lima tahun yang akan datang. Ini akan berkesudahan dengan masalah lalulintas yang terlalu penuh sesak akibat daripada kepadatan murid di sekolah-sekolah ini.

Secara umumnya, dasar pelajaran negara yang tidak mengendahkan pembangunan sekolah vernakular ini, telah menyebabkan keadaan ini. Barisan Nasional maupun Pakatan Rakyat kena fikir masak tentang cara untuk menyelesaikan masalah ini. Disebalik, penegakan dasar yang mengutamakan sekolah kebangsaan, SJKC ini tidak diutamakan maupun dari segi penyediaan kelengkapan, bantuan kewangan dan sebagainya.

Kerapkali, pendekatan untuk keutamaan banyak berlaku semasa pilihan raya umum. Ianya telah dijadikan suatu alat persembahan politik. Disebalik keutamaannya untuk menyediakan kualiti pengajaran yang tinggi, sekolah rendah Cina telah disifatkan sebagai 'halangan' terhadap perpaduan negara. Inilah sebab yang utama dimana pentadbir dan pengarah-pengarah jabatan kerajaan tidak mengendahkan pembangunan sekolah rendah Cina.

Dulu lain, sekarang lain. Bahasa Mandarin telah menjadi bahasa pengantar dalam dunia perdagangan kemaskini. Ramai para pendidik di luar negara telah berkecimpung dalam pendidikan Bahasa Mandarin. Bahasa Mandarin tidak lagi jadi penghalang kepada pembangunan negara malah ianya merupakan pengantar yang paling penting dalam menjayakan transformasi ekonomi negara ke ekonomi berpendapatan tinggi.

Disebalik penukaran pendirian terhadap minda yang terkongkong dengan bau perkauman, pentadbir-pentadbir perlu melepaskan ikatan yang tidak tolak bandingnya dengan misi halangan pembangunan ekonomi negara. Sekolah rendah Cina perlu didirikan di mana yang perlu, untuk menampung keperluan penduduk-penduduk yang tambah dengan pesatnya dalam masa 20 tahun ini. Sekolah-sekolah rendah Cina tidak lagi hanya dipelajari oleh kaum Tionghua, malah ianya telah mula mendapat sambutan hangat daripada kaum Melayu dan India.

Terpulanglah pemimpin politik dan pentadbir kerajaan untuk menjalankan usaha pembangunan sekolah-sekolah supaya ianya dapat memanafaatkan rakyat secara umumnya...


hahahahhaha.......hahahahaha,.......

Perihal Pendidikan Vernakular

Prof. Khoo KK dan Datuk Wee KS telah dipelawa sebagai ahli panel di dalam sebuah dialog yang dianjurkan oleh Dewan Perniagaan Cina Selangor dan Kuala Lumpur. Secara rambangnya, Prof dan Datuk telah bertaruh hujah dengan mengatakan pasal pendidikan Cina - samada ianya suatu kelebihan? Dan ianya sebagai "copycat"

Prof berpendapat bahawa,konteks SJKC telah membawa kepada impak yang negatif dalam integrasi dan perpaduan masyarakat. Banyak juga elemen sejarah telah dikemukakan oleh Prof tapi bukan secara tawarikh. Datuk cakap pasal kejayaan SJKC dalam mencerminkan proses pendidikan di negara ini. Beliau juga mengingat ramai elit-elit telah mendapat pembelajaran sekolah rendah di SJKC. Namun, secara uniknya, Prof. dan Datuk memang tidak menyangkal akan kelebihan SJKC. Datuk juga menambah bahawa, teks pembelajaran telah dinilai dan teks perpaduan negara telah dicerminkan dalam kurikulum dan ianya tidak berlainan dengan SJK. Yang lainya, bahasa yang digunakan.

Guru-guru dan tenaga pendidik juga memainkan peranan yang penting. Muat dan punggahnya situasi SJKC dan SJK adalah ternyata dengan jelas dalam konteks pembelajaran yang efektif. Prof memang tidak salah yang mengatakan SJKC adalah penghalang kepada integrasi perkauman. Prof juga tidak salah apabila beliau berceria dengan menyerlah contoh-contoh - bagai ibu yang mengandung dan akan bersalin. Doktor telah memberitahu hanya salah seorang boleh hidup...Anaknya ataupun ibunya. Perlu kena pilih diantara ibu dan anak...Itu betapa susahnya pilihan diantara SJKC perlu diteruskan atau pun tidak.....Pada pendapat saya, ianya tidak masuk akal..

Setahu saya, konteks pendidikan Cina menegaskan budaya Cina yang terserlap dalam bahasanya. Bangsa Cina memang hendak menegakkan kesahihan cara hidup mereka yang unik. Begitu juga cara pemikiran mereka. Secara umumnya, pentadbir semasa - dari Inggeris kepada Melayu dan sebagainya...tidak bersamaan dengan budaya Cina yang ditegakkan oleh cara pembelajaran Cina. Prof mengatakan bahawa adanya perbezaan ketara di antara cara Inggeris dan cara Cina. Beliau juga menjejaki sejarah pendirian SJKC yang bermula dengan penyediaan sekolah-sekolah Cina di kawasan-kawasan penempatan Cina. Pihak Inggeris meluluskan dan memberikan panduan kepada sekolah-sekolah Cina ini - dengan alasan bahawa, pendatang Cina hanya tinggal di Malaya (dan sekarangnya Sabah dan Sarawak) bekerja secara sementara dan akan bertolak balik ke negeri mereka masing-masing. Perlu diingatkan, pihak Inggeris tidak banyak membantu sekolah-sekolah Cina ini. Ianya bagaikan 'international school' pada masa sekarang.

Samaada pihak Inggeris mendiri dan membangunkan sekolah-sekolah ini - tidak perlu dipertikaikan lagi...Yang pentingnya, persoalan sekolah-sekolah ini telah wujud dan memang diterima oleh pihak-pihak yang berkenaan. Pada mana, Prof telah mengatakan tentang kesinambungan integrasi sejagat di mukabumi ini..

Pada hemat saya, perkelahian dan perbezaan antara kaum bermula dengan konsep pemegangan politik perkauman. Saya tidak setuju dengan Datuk Wee dimana kemajuan dan kelebihan pembelajaran Cina ini adalah dikata-ungkitkan secara holistik. Saya setuju dengan Prof bahawa pembelajaran Malaysia yang majmuk dan tidak menyatu telah membawa impak yang negatif dalam konteks integrasi perkauman. Namun, semua tahu bahawa, kaum Cina yang bercenderung dengan pendidikan anak-anak ini; telah bertungkus lumus untuk memastikan supaya anak-anak mereka mendapat kelulusan akademik yang tinggi.. Begitu juga dengan kaum-kaum yang lain. Setahu saya, dahulunya ibubapa-ibubapa berpendidikan rendah. Mereka menganggap pendidikan tinggi dapat menjamin masa depan mereka - supaya lebih senang mencari nafkah dan lalu hidup mereka lebih selesa. Itulah tanggapan mereka dahulukala. Jadi, semua orang berebut-rebut untuk mendapat markah yang tinggi (sebab kemasukan dan kelayakan di institusi tinggi kebanyakannya bergantung kepada keputusan peperiksaan rasmi yang berperingkat).

Itu bukan cara yang baik. Tetapi, ia mungkin cara yang paling efektif. Kalau tidak berpandukan kepada keputusan peperiksaan untuk memilih calon-calon universiti dan pengajian tinggi. Saya tidak nampak lagi cara lain yang lebih mujarab untuk menyelesaikan situasi ini. Prof yang mengatakan konsep pendidikan di Malaysia yang hanya tercondong ke arah keputusan peperiksaan, perlu dikemaskinikan untuk tujuan pembangunan yang lebih dokmatik dan sofistikated.

Secara umumnya, sessi dialog ini telah mencerminkan kehadiran penguasa pendidikan yang tidak munasabah; dan pentadbir sekolah serta NGOs yang berpegang teguh dengan prinsip dan pendirian mereka terhadap pendidikan Cina.

Isu pendidikan Cina ini telah dikerumunkan sejak merdeka. Dulu, sekolah Cina diharongi dengan sentimen komunis. Lepas itu, ianya dijadikan pemisau kepada ahli poltik. Kini, sekolah Cina merupakan suatu daripada unsur daya saing negara ini. Pada pendapat saya, maupun sekolah Cina, sekolah Tamil, sekolah agama,sekolah rendah kebangsaan ada unsur penting akan kewujudannya. Tidak perlu dipertikaikan sama ada ianya dapat menolong dalam proses integrasi negara.

Secara umum, dan bah kata pepatah, biarnya hitam atau putih kucing itu, kewibawaan dan kebolehannya menangkap tikus ini yang menentukan kejayaan dalam hidupnya. Dan bukan mengatakan kucing warna putih adalah yang terbaik, dan kucing yang berwarna tidak baik.. Berlalunya, zaman kekongkongan fikiran dan minda tertutup. Kini, kita harus pandang ke depan yang lebih jauh.. Dimana juanya dapat memperlihatkan keputusan yang baik dan kejayaan secara initiatif keongkosan, medium bahasa mana (sama ada Bahasa Inggeris, Bahasa Sepanyol ataupun Bahasa Jerman ataupun bahasa Rusia, Bahasa Cina) adalah tidak penting lagi. Yang pentingnya ianya mendatangkan kelebihan yang tinggi.

Petikan sebuah lagu yang liriknya mengatakan "Dimana selesa tempatnya, ke mana kita perlu duduki." Lazimnya, ini merupakan statemen yang drastik kepada pejuang pendidikan Cina. Penganjur and lembaga sekolah menggunakan platfom ini untuk mendapatkan kepentingan mereka. Warga politik dan Yang Berhormat-Yang Berhormat perlu ingat bahawa kepentingan rakyat mesti diutamakan. Jikalau warga-warga ini hendakkan sekolah Cina, adalah wajarnya untuk mendirikan sebuah sekolah Cina. Begitu juga dengan sekolah Tamil, sekolah Agama dll.

Kini, sejauh mana kita ingin melonjak ke depan dan tidak berundur ke belakang; sejauh mana bangsa Malaysia dapat melangkah ke depan. Perkelahian dan pencacian sesama sendiri terhadap bahasa, agama dan lain-lain adalah tidak penting lagi.. Yang pentingnya, kita perlu berdepan dengan globalisasi dan bukannya penyelimutan sesama sendiri di dalam rumah sendiri. Kita perlu mengolak langkah ke depan untuk bersemuka dengan persaingan daripada luar negara......


hahahahahaha aha haha hhhh.........

subsidi gasolin

Ada pula dilaksanakan bahawa subsidi gasolin kepada individu akan diadakan mengikut pendapatan. Tujuannya - orang kaya beli gasolin dengan harga yang lebih tinggi dan orang miskin pula lebih murah. Masalahnya siapa dia yang kaya dan siapa pula yang miskin. Cuba ingat, orang yang miskin nanti boleh 'menjual' kuota mereka kepada orang yang kaya dan justeru itu dapat keuntungan.

Kini, ada 2 aliran pemikiran. Pertama, harga komoditi dan barangan kehendak biar ditentukan oleh pasaran. Dan kedua, harga komoditi perlu ditegah ke tahap yang tertentu. Jika melalui pasaran, pengguna akan tertedah dengan harga yang selari dengan harga pasaran. Jika harga ditetapkan seperti sediakala, pengguna tidak perlu memikirkan penukaran harga. Mekanisma yang dijalankan oleh kerajaan memang dapat memperlihatkan suatu sistem ekonomi yang tenteram.

Pengguna-pengguna tidak akan ditegah dengan harga barang yang tidak tetap. Bila harga melantun tinggi, belbagai subsidi dan diskaun cukai telah diberi - dengan tujuan untuk menstabilkan dan menetapkan harga barang pada tahap yang disenangi oleh rakyat. Demikian juga, ianya memperlihatkan suatu keadaan yang pasif dengan pemikiran pemasaran tentang persaingan semasa. Langkah kerajaan adalah dengan niat yang baik. Walaupun demikian, langkah yang baik selalu juga disalahgunakan.

Macam subsidi minyak diesel kepada nelayan. Pula digunakan untuk mengaut kekayaan. Pada saya, situasi harga yang tidak seimbang akan dipergunakan untuk mengaut kekayaan. Lambat laun, stesyen minyak akan penuh dengan orang miskin yang beratur untuk membeli minyak. Ada yang akan dipelawa untuk menjual kuota mereka.

Saya harap kerajaan mesti mau fikir masak-masak sebelum kad minyak tersebut dilaksanakan. Saya rasa, cara yang paling baik adalah kawalan harga komoditi ini perlu dimansuhkan. Perlu diingatkan bahawa, sebarang kawalan ini adalah melibatkan kos pengurusan dan kos pengendalian. Sudah tentu, ianya tidak dimasukkan dalam kertas kerja kabinet. Dan lazimnya, kalau staf tak cukup, pula ianya minta untuk tambahkan staf.

Perlu diingatkan bahawa, kita harus mengolak langkah untuk mengurangkan kos-kos pengurusan yang tidak sepatutnya ada. Diharap kawan-kawan kita di dalam pentadbiran kerajaan perlu berhati-hati dengan kos pengurusan ini.

WE MUST ELIMINATE THOSE UNNECESSARY COST. THIS COST KILL....
SUGGEST TO CONVERT MOST OF THIS COST INTO VARIABLE COST INSTEAD OF FIXED COST.
I AGREE WITH NAJIB ON GOVERNMENT - IS ONLY AS FACILITOR WHEN COME TO BUSINESS AND NOT OTHER WISE.

hahahahahhaha ahah

Development Fiesta - The Case of Petaling Jaya

Tony Pua mentioned in his speech during the last GE near the SS2 Hawker Centre, Petaling Jaya; that PJ is overdeveloped. I wonder he will say the same tune. At times, he was at the opposition front. And now, he is at the ruling side. He got to matter with problems such as the mongol issues of economic retreading and retreatment.

I feel that Petaling Jaya should be developed as a major international hub. Take for instance, in the past the planner planned sufficient and adequate road system that enabling less traffic jam. However, when the growth rate escalates faster, it is still suffer with jam. Giving a thought of effectiveness, it is proper to plan our infrastructure to discourage the occupants to drive car. And instead, we should encourage them to use public transport. Its good that we have LRT. The land adjacent to the station should be developed into high density residential apartments and shopping arcade. Thats where all folks of people meet.

Technically, in Selangor, maximum plot ratio for development is 1:4. And in certain case, its less than that. Whilst, DBKL rated 1:10 !!!! at certain area. I didnt see any significance kind of traffic jam. except that more people are on the street. More often, places like New Town, SS2, Damansara Uptown, One Utama, Mutiara Damansara, Kota Damansara and Tropicana are high revenue place.

I do agree that, this areas are originally planned as residential housing estate rather. And, not ply for commercial We should encourage private sectors to help in redeveloping in high yield and high growth area/

Matters to say, the State Government depend highly on revenue from land thru accessment and premium,etc. One should encourage general public to develop here. I am talking on PJ because it has the significant criterias. Its next to Kuala Lumpur. And connected to side by side with areas like Taman Tun, Damansara Height, Bangsar and Mont Kiara. These are high yield international hub. PJ is well connected with expressway and highways across the airport and other major township such as Shah Alam, Klang, Subang Jaya, OUG, Old Klang Road, Seputeh etc. A lot of private colleges and institutions are set up their offices and campus here. University of Malaya is located at PJ section 11 and 12. UTAR has their branch campus at Section 13. Several major shopping centres are located in Bandar Utama and Mutiara Damansara. Most MNCs plan to move to PJ, because of its location and specific criterias. Office rental rate is relatively cheaper if it compares with Kuala Lumpur. Traffic system in PJ is quite well planned (if it compares to KL).

Defining the capacity and the capability of inducing higher and positive return to all folks including the State Government, it is undeniable that MBPJ - the authorised body, must enhance its added value. It must not pond PJ as the residential and housing estate alone. It must have a urbanite concept. EG....City in Garden. It should encourage green building concept. Owners should be allowed to entrange higher density and plot ratio with adoption of Green Building concept.

The City of PJ must enhance its fantasy of being a satelite town for KL to a new major City. Population should be double. So does, the receivable assessment. The area of the City should be enlarged Mukim Petaling instead. Mukim Petaling run from Saujana Puchong, Puchong Permai on eastern side, Subang Jaya to down south and Kota Damansara up north.

Its spear on MBPJ, MPSJ and part of MBSA. The blueprint of Kuala Lumpur Master Plan could be adopted instead. In moulding the Master Plan for Petaling Jaya, the State Government should excel and use its intrinsic intelligence to admininster the CHANGE......Ha ha ha ahahahhhhh